در زمان سفر چه داروهایی همراه خود ببریم
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۶۷۶۴۲
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا وسیما صاحب‌نظران علم پزشکی اعتقاد دارند همراه داشتن برخی داروها البته با نظارت پزشک یا داروساز و تأیید او می‌تواند در مسافرت‌ها مانع بروز برخی بیماری‌ها و انجام درمان‌های اولیه تا رسیدن به مراکز درمانی شود. از جمله شایع‌ترین داروها که افراد به همراه خود به سفرهای دور و نزدیک و حتی برون کشوری می‌برند می‌توان داروهای برطرف‌کننده اسید معده، ضد دلدرد، آرام‌بخش‌ها، لوسیون‌های محافظت از پوست، مسکن‌ها، داروهای ضد حساسیت و داروهای خواب‌آور را نام برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته در برخی کشورها مصرف و همراه داشتن برخی داروها منع قانونی دارد و حتی می‌تواند سبب مشکلات قانونی برای فرد شود. در سایت غذا و داروی هر کشور لیست داروهایی که منع قانونی ورود به آن کشور را دارند، موجود است. کارشناسان به افراد توصیه می‌کنند، تنها داروهایی را که ضروری است همراه با خود به سفرهای مختلف ببرند و از حمل بی‌جهت داروها خودداری کنند به‌ویژه اگر در کشور مقصد محدودیت حمل آن دارو وجود دارد.
روش‌های جلوگیری از بیماری در سفر
دستانتان را بشویید
شاید به نظر خیلی ابتدایی باشد، اما در کمال تعجب، افراد زیادی این موضوع را فراموش می‌کنند. شستن دست‌ها تا حد غیرقابل‌باوری از انتقال میکروب‌ها جلوگیری می‌کند و هرگونه آلودگی ویروسی را نابود و احتمال ابتلا به هپاتیت A را هم کم می‌کند.
از آب معدنی استفاده کنید
وقتی به جایی سفر می‌کنید، نمی‌توانید مطمئن باشید که آب لوله‌های آن تا چه اندازه خالص است و اصلا قابل آشامیدن هست یا خیر؟ بنابراین اگر می‌خواهید به دلدرد و مشکلات معده‌ای دچار نشوید، آب بطری خریداری کنید. پیشنهاد می‌کنیم حتماً قبل از خرید آب معدنی هم از پلمب بودن آن مطمئن شوید. زیرا متأسفانه بعضی از فروشنده‌ها بطری یک‌بار استفاده‌شده را دوباره با آب لوله پر می‌کنند.
مراقب آلودگی‌های غذایی باشید
آلودگی‌های غذایی یکی از مهمترین دلایل ابتلا به بیماری اسهال است که در سفر هم بسیار شایع است. در سفر، مراقب موارد زیر باشید:
- بهتر است سالاد نخورید چون نمی‌توانید مطمئن باشید در آب مناسبی شسته شده‌اند یا خیر یا اصلاً شسته شده‌اند؟.
- هیچوقت سبزیجات خامی را که خودتان نشسته‌اید، نخورید.
- غذایی را که تازه آماده نشده است، استفاده نکنید. هرچند کم باشد.
روش‌های دارویی مقابله با بیماری‌های مسافرتی
علاوه بر داروهایی که دائماً مصرف می‌کنید و پزشک برای بیماری‌تان تجویز کرده است، داروهایی نیز وجود دارند که می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید. بد نیست تعدادی از این داروها را در سفر به همراه داشته باشید تا پرواززدگی، سرگیجه و حالت تهوع و سایر بیماری‌های معمول در سفر، تعطیلات‌تان را خراب نکند.
البته این نکته مهم را نیز فراموش نکنید که هر دارویی، عوارض جانبی دارد. مصرف داروها، حتی آن‌هایی که می‌توانید بدون نسخه پزشک تهیه کنید، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد، به‌خصوص برای بچه‌ها و زنان باردار یا افرادی که آلرژی دارند یا ممکن است دچار تداخل دارویی شوند و منع مصرف دارند. پس، قبل از شروع هر دوره مصرف دارو، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
بیماری‌های رایج سفر و چند داروی پیشنهادی برای بهبود آنها
بیماری حرکت یا ماشین‌گرفتگی
این بیماری، شرایط پیچیده‌ای را برای فرد ایجاد می‌کند. بیماری حرکت یا ماشین‌گرفتگی براثر حرکت‌های نامنظم و غیرطبیعی ایجاد می‌شود که در کار اندام‌های حفظ تعادل که در گوش میانی قرار دارند، اختلال ایجاد می‌کند. همچنین دریافت علائم ناهماهنگ از چشم‌ها و مکانیسم حفظ تعادل، سبب بروز بیماری حرکت می‌شود. تهوع، سرگیجه، سردرد و عرق سرد از علائم ماشین‌گرفتگی یا بیماری مسافرت است.
دیمن هیدرینات از رایج‌ترین داروهایی است که برای بیماری حرکت، تجویز می‌شود. زنجبیل نیز تأثیراتی در بهبود بیماری حرکت دارد. مصرف یک کپسول زنجبیل، می‌تواند مفید باشد. زنجبیل بر لخته شدن خون نیز تأثیرگذار خواهد بود. بنابراین مسافرانی که از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند یا کسانی که از بیماری هموفیلی رنج می‌برند، باید از مصرف زنجبیل بدون مشورت با پزشک، اجتناب کنند.
پرواززدگی
ملاتونین تنها یک قرص خواب‌آور نیست، بلکه هورمونی است که به‌طور طبیعی در بدن تولید می‌شود و به تنظیم چرخه خواب‌وبیداری در بدن کمک می‌کند. درواقع این هورمون علاوه بر اینکه نقش آرام‌بخش دارد، زمان خواب‌وبیداری ما را نیز کنترل می‌کند. ملاتونین به عنوان ساعتی در بدن فعالیت می‌کند. با افزایش سن، سطح ملاتونین در بدن کاهش پیدا می‌کند. مصرف مقدار مناسب از این دارو در زمان مناسب می‌تواند به بهبود اختلالات خواب در سفر کمک کند. مقدار مناسب مصرف این دارو برای بهبود اختلالات خواب سه تا پنج میلی‌گرم قبل از خواب شب است. به‌علاوه، این دارو می‌تواند در مبارزه علیه پرواززدگی نیز یاری‌دهنده باشد.
اسهال
اسهال دلایل متعددی دارد. در بیشتر موارد نیازی به درمان آن وجود ندارد، زیرا خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند و دلیلش هم هیچ‌گاه مشخص نمی‌شود.
اگر علت اسهال، عفونت میکروبی باشد، نباید از قرص ضد اسهال برای توقف آن استفاده کنید. علت این است که بدن می‌خواهد از طریق اسهال، میکروب‌ها را از خود خارج کند و مصرف قرص ضد اسهال باعث کاهش یا توقف حرکات روده می‌شود. درنتیجه، میکروب به مدت طولانی‌تری در بدن می‌ماند و از بدن خارج نمی‌شود.
اگر دچار اسهال همراه با تب شدید یا بیماری‌هایی جدی و سخت و دردهای شکمی داشتید و در مدفوع‌تان، خون و مخاط دیدید، نباید از داروها و قرص‌های ضد اسهال استفاده کنید. قرص ضد اسهال را برای درمان اسهال عفونی فقط در صورتی مصرف کنید که پزشک به شما این اجازه را داده باشد. لوپرامید باعث کاهش سرعت و حرکات روده می‌شود. بنابراین به کاهش شدت اسهال کمک می‌کند. ازجمله عوارض مصرف این قرص باید به خشکی دهان، سرگیجه، یبوست، دردهای شکمی، حالت تهوع و استفراغ اشاره کرد. اگر با مصرف لوپرامید دچار این عوارض می‌شوید، باید از انجام فعالیت‌هایی مانند رانندگی که نیاز به تمرکز دارند، خودداری کنید. کسانی هم که تابه‌حال این قرص را مصرف نکرده‌اند، باید در زمانی که قرار نیست کاری انجام بدهند، آن را مصرف و امتحان کنند تا نسبت به عوارض قرص روی بدن‌شان آگاه شوند.
حساسیت
آنتی هیستامین‌ها (ضد حساسیت ها) برای درمان آلرژی‌ها استفاده می‌شوند، آنتی هیستامین را در جعبه کمک های اولیه قرار دهید.
تب و درد
به عنوان داروی ضد درد و تب‌بر استامینوفن یا ایبوپروفن را همراه خود داشته باشید.
یبوست
تغییر در برنامه غذایی و مصرف غذاهای مختلف باعث ایجاد یبوست می‌شود. از داروهای مسهل که بدون نسخه ارائه می‌شوند مانند داروی گیاهی سیلاکس و شربت انجیر می‌توان استفاده کرد.
نکته‌های مهم در استفاده از داروها در سفر
روی تمام داروها برچسب بزنید
یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که داروها را در ظرف اصلی خودشان نگهداری کنید تا هنگام مصرف، دچار اشتباه نشوید. این کار، همچنین باعث می‌شود که از گم‌شدن قرص‌ها و افتادن آنها در کیف، جیب یا جایی که ممکن است بچه‌ها به آنها دسترسی پیدا کنند، جلوگیری کنید.
نام ژنریک داروها را بشناسید
نام‌های تجاری و برندها در کشورهای مختلف، متفاوت هستند. بنابراین، باید نام ژنریک تمام داروهای خود را بدانید تا در صورت لزوم بتوانید آن را در کشور دیگر تهیه کنید. برچسب داروها را مطالعه کنید. برچسب بیشتر داروها دارای اطلاعات مفیدی درباره موارد منع مصرف و آثار جانبی آن دارو است. پس به‌دقت، برچسب یا بروشور داروها را مطالعه کنید.
قبل از مصرف دارو، خوب فکر کنید
آیا ممکن است که برای خروج از فرودگاه، پشت فرمان بنشینید؟. پس در این صورت نباید داروهای آرام‌بخش، مصرف کنید. همواره قبل از مصرف هر دارویی، مرحله بعدی سفر خود را در نظر بگیرید. چراکه برخی داروها ممکن است موجب اختلال در هوشیاری و مهارت‌های حرکتی شما شوند.
با پزشک و داروساز خود مشورت کنید
قبل از مصرف هر دارویی با پزشک و داروساز مشورت کنید. این نکته را هیچوقت فراموش نکنید.
داروهای خود را به همراه داشته باشید
داروی خودتان را همراه ببرید. برخی از داروها، محصولات مراقبت از پوست و داروهایی با برندهای خاص، به راحتی در همه جا یافت نمی‌شوند و ممکن است دسترسی به آنها سخت باشد. به علاوه، استاندارد کیفیت و اطمینان، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. اطمینان حاصل کنید که داروهای مورد نیاز خود را به اندازه طول سفر و حتی چند روز بیشتر، به همراه دارید.
نکات کلیدی داروها و تداخل غذایی دارویی
- تداخل دارو با دارو: زمانی رخ می‌دهد که دو یا چند دارو با یکدیگر واکنش نشان دهند. این تداخل دارو با دارو می‌تواند موجب بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.
- تداخل دارو با غذا یا مواد نوشیدنی: این حالت در اثر واکنش بین دارو و مواد خاص خوردنی یا نوشیدنی پدید می‌آید.
- ضد دردهایی چون استامینوفن نیز برای جلوگیری از کاهش جذب دارو بهتر است با معده خالی مصرف شوند. استامینوفن با کربوهیدرات‌ها (بیسکویت،خرما،مربا)... ایجاد کمپلکس می‌کند که ممکن است میزان جذب دارو به تأخیر افتد. کافئین موجب افزایش اثر دارو می‌شود.
- داروهای گروه NSAID مانند ایبوپروفن برای پیشگیری از التهاب گوارشی همراه غذا، شیر یا بعد از غذا باید مصرف شوند، تداخلات این داروها به‌خصوص در مصرف کوتاه‌مدت جدی نیست.
منبع: بهداشت نیوز
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: سلامت سفرهای نوروزی بیماری حرکت تداخل دارو بیماری ها ضد اسهال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۶۷۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندام‌های داخلی
تشخیصسندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»